کاروانی که مقصدش بهشت است - دریــــــــــــــــــا دلــــــــــــــــــــا ن

دریــــــــــــــــــا دلــــــــــــــــــــا ن

روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]

RSS |خانه |ارتباط با من| درباره من|پارسی بلاگ

»» کاروانی که مقصدش بهشت است

ای مسافر . . .

غافله ای در حال حرکت است
صدای زنگ این غافله خوب به گوش می رسد

ای مسافر آماده حرکت شدی؟؟؟

امیر غافله این کاروان مولای محبوب ماست مولای ما ابا عبدالله

ای مسافر دنیا برویم تا به کاروان برسیم

هزار و چندین سال پیش این کاروان از مدینه حرکت کرد ولی کسی به یاریش نشتافت

به سوی مکه حرکت کرد ایام حج بود ولی بازهم اهل غافله ها از او فاصله گرفتند و کسی یاریش نکرد

به کربلا رفت

کربلا :

این جا محیط درد و سوزو اشک و ناله است